هنر بلوچ | هنرمندان بلوچستان | صنایع دستی بلوچی | آهنگ بلوچی | بلوچ موزیک | زیمل

به گزارش ایسنا،این مستندساز در خصوص شکل‌گیری «زیمل بلوچستان» گفت: موسی بلوچ که یکی از دونلی‌نوازان برجسته بود، هنگام مسافرکشی فوت کرد و به این شکل گروه گل‌محمد بلوچ از هم پاشید. یک‌بار که این استاد موسیقی را دیدم از تشکیل گروهی تازه حرف زد و من فکر کردم که چه خوب می‌شود اگر در یافتن اعضای گروه با او همراه شوم.

وی در ادامه افزود: البته شروع ماجرا از سال 84 بود که به همراه یکی از دوستان سفری تحقیقاتی درباره‌ی موسیقی بلوچ به این منطقه داشتیم. در این سفر بحث موسیقی بلوچ برای من جذاب شد و پس از آن سال‌ها با این اساتید در ارتباط بودیم. قرار بود فیلمی از موسیقی این منطقه بسازیم که نیمه‌کاره ماند و در نهایت طی هشت سال تحقیقات بیشتری پیرامون موسیقی بلوچ انجام دادم و با دریافت وام، مستند «زیمل بلوچستان» را شروع کردم.

مشتاق‌گوهری با اشاره به فراز و نشیب‌های زندگی اساتید موسیقی نواحی افزود: «گل‌محمد بلوچی» در سفرهایی که برای پیدا کردن اعضای گروهش دارد، به دیدار استادان مختلف، به ویژه استاد خودش که در بستر بیماری است می‌رود. او با پشت سر گذاشتن چالش‌های فراوان موفق می‌شود در یک جشنواره‌ی موسیقی به همراه گروه جدیدش شرکت کند، اما در نهایت برای گذران زندگی مجبور به مسافرکشی است.

به گفته این کارگردان، با فوت اساتید موسیقی نواحی که جایگزینی هم برای آن‌ها وجود ندارد، این نوع از موسیقی در حال نابودی است. فرزندان این اشخاص علاقه‌ای به ادامه راه والدین خود ندارند و هرچند موسیقی بلوچ در تمام ارکان قوم بلوچ نهادینه شده، اما روز به روز در حال نابودی است. بسیاری از خواننده‌های محلی خانه‌نشین شده‌اند و موسیقی بلوچ به مرور حالتی تزیینی پیدا کرده و کاربرد خود را از دست داده است.

او با تأکید بر اهمیت ثبت هنر اساتید موسیقی نواحی تصریح کرد: متأسفانه آلبومی از شیرمحمد اسپندار آماده شده بود و برای جلد آن هیچ عکسی از این دونلی‌نواز وجود نداشت؛ حتی از «ملا کمال‌خان» که استاد شجریان از او به عنوان نوازنده و خواننده‌ای توانمند نام می‌برد هم تصویر و کلیپی وجود ندارد. به همین دلیل بود که سال 75 به همراه رحیم رضایی‌زاده شروع به عکاسی از اساتید موسیقی نواحی کردیم تا این اسناد را برای آیندگان به ثبت برسانیم.

مشتاق گوهری در پایان افزود: هرچند در بسیاری از جشنواره‌ها هیات انتخاب و داوری به فیلم‌هایی توجه می‌کنند که در لحظه، تحت تأثیرشان قرار می‌دهد و توجهی به کارهای پژوهشی که طی چندین سال ساخته می‌شوند، ندارند اما ماندگاری مستند اهمیت دارد و فیلم خوب در نهایت مسیر خود را پیدا می‌کند.